طبقه کارگرنمیتواندبه آزادی کامل دست یابدمگرآنکه به آزادی کامل زنان دست یابد.

لنین

به زنان کارگر.رفقا،انتخابات شورای مسکونشان میدهدکه قدرت حزب کمونیست‌ها درمیان طبقه کارگردرحال رش است.شرکت وسیع‌ترزنان کارگرد انتخابات ضرورت اساسی دارد .

حکومت شوروی اولین وتنها حکومت جهان بودکه تمامی قوانین ننگین کهن وبورژوائی که زنان رادرموقعیت فرودستی نسبت به مردان قرار می‌داد و به آنان امتیازاتی بعنوان مثال در زمینه قوانین ازدواج یا قوانین مربوط به فرزندان می‌‌بخشید را ملغی کرد. حکومت شوروی اولین و تنها حکومت جهان بود که، بمنزله حکومت رنجبران، همه امتیازات مرتبط با دارائی را که مردان در قوانین خانواده در همه جمهوری‌های بورژوائی، حتی در دموکرات‌ترین آنها، از آن برخوردار بودند ملغی کرد.

آنجا که زمیندار، سرمایه‌دار و تاجر وجود داشته باشد برابری قانونی میان زن و مرد نمی‌تواند وجود داشته باشد. برابری قانونی میان زن و مرد در آنجا وجود دارد که زمیندار، سرمایه‌دار و تاجر وجود نداشته و حکومت رنجبران در حال پی ریزی زندگی نوینی بدون وجود این استثمارگران باشد.

اما این کافی نیست. میان برابری در قانون تا برابری در زندگی تفاوت از زمین تا آسمان است.

ما خواستار آنیم که زنان کارگر نه تنها به برابری در قانون بلکه به برابری در زندگی با مردان کارگر دست یابند. در حصول این مقصود، شرکت روزافزون زنان کارگر در اداره بنگاه‌های ملی و در اداره دولت از ضرورت اساسی برخوردار است. زنان با دخیل شدن در کار مدیریت سریعا خواهند آموخت و به پای مردان خواهند رسید.

بنابراین زنان کارگر هر چه بیشتری، چه کمونیست و چه غیرحزبی را به نمایندگی شورا انتخاب کنید. همین قدر که کسی کارگر زن شریفی باشد که بتواند کار را با وجدان و درایت اداره کند هیچ فرقی نمی‌کند که عضو حزب باشد یا نباشد، او را به نمایندگی شورای مسکو انتخاب کنید.

پیش بسوی شرکت هر چه بیشتر زنان در شورای مسکو! بگذار طبقه کارگر مسکو نشان دهد که برای جامه عمل پوشاندن به ملزومات پیشبرد مبارزه تا رسیدن به پیروزی علیه نابرابری کهن، علیه تحقیر قدیم بورژوائی زنان، آمادگی دارد، و در حال تحقق بخشیدن به این ملزومات است!

طبقه کارگر نمی‌تواند به آزادی کامل دست یابد مگر آنکه به آزادی کامل زنان دست یابد.

ن. لنین (N. Lenin)

۲۱ فوریه ۱۹۲۰

بخستین بار در پراودا (Pravda)، شماره ۲۲ فوریه ۱۹۲۰ بچاپ رسید.

برگرفته از: مجموعه آثار، نشر چهارم انگلیسی، انتشارات پروگرس، مسکو، ۱۹۶۵، جلد ۳۰، ص‌۳۷۱-۲.

ترجمه جمشید هادیان

برگرفته از سایت : اَزادی بیان